Kleine stapjes



_Ashley



Het concept dat je docentschap ook kan/mag fungeren als je kunstenaarschap gaf mij zoveel inzicht (en rust) over mijn eigen praktijk. Ik ben breed geschoold en voel mij daar soms erg onzeker over.


Beetje ‘jack of all trades, master of none’.

Terwijl als ik mij even in iets verdiep of vastbijit kan ik daar hele interessante lessen over bedenken en geven. Ik werk nu eenmaal graag vanuit een concreet doel en ik ga creatief ‘aan’ als ik ergens op kan reageren (een behoefte van de leerling). Dankzij School as Material vecht ik minder tegen het idee dat ik eerst heel bedreven moet zijn in allerlei vaardigheden voordat ik mijzelf als een volwaardige kunstdocent kan zien. Ik heb die energie verlegt naar het ontwerpen van mijn lessen.


Een van onze docenten Pavel van Houten brengt School as Material feilloos in de praktijk en experimenteert er veel mee. Zijn bredere beschouwing van wat lesaspecten zijn en wat je daar allemaal mee kunt doen vind ik super interessant. Het experimenteren met lesaspecten kan met grootse gebaren gaan, maar ook onzichtbaar of plaatsvinden in het 1-op-1 contact met een leerling. Het idee is dat je werkt in kleine stapjes. Als je alles omgooit kun je niet goed meten wat het effect is van je aanpassingen. Het idee dat ik de volgende les ‘opgelost’ moet hebben wat ik de vorige les heb geconstateerd heb ik helemaal laten varen. Ik observeer de effecten eerst voor ik er iets nieuws mee doe.





SCHOOL AS MATERIAL

Het artikel School as Material van Melissa Bremmer, Emiel Heijnen en Jorge Lucero uit 2018 heb ik een tijdje terug volledig uitgeplozen. Google translate ernaast om alle nuances te kunnen vertalen.